We hebben een prachtige reis gehad.
Alles was tip top geregeld door Raoul - onze reisagent ter plaatse - en gedurende de reis werd ook regelmatig geïnformeerd of alles in orde was.
Vooraf hadden we al een Jordan Pass aangekocht. Je komt een pak voordeliger uit. Neem wel een afgeprint exemplaar mee. Meestal wordt daar een stempel op geplaatst.
Na een vroege rechtstreekse vlucht (4.5u) kwamen we aan in de mooie recent vernieuwde luchthaven van Amman. Visum aanvraag (gratis met Jordan Pass) en de douane controle verliep vlot. Onze chauffeur stond ons al op te wachten.
Het verkeer in downtown Amman was een attractie op zich. Getoeter alom, rechts als links maar een paar cm om te rijden, toch een paar keer mee geremd met de chauffeur…
Art Hotel Downtown Amman is een eenvoudig basic hotel met nette kamers en een vriendelijke gastheer. Verwarming en verlichting voldeden iets minder. Na ons snel opgefrist te hebben, vertrokken we op verkenning. We bezochten de citadel en het romeins theater. Paar keer de weg kwijt geraakt maar de meeste bewoners spreken Engels, dus geen probleem.
Na een korte nacht door het vele getoeter tot laat in de nacht en de eerste oproep tot gebed om 5u en een beperkt ontbijt (minste van de week) in een ongezellige en onfrisse ontbijtruimte stonden wij om 8u terug gepakt en gezakt op de afspraakplaats. Akram, onze chauffeur, was mooi op tijd en een lange rit werd gestart. Onderweg vertelde Akram honderduit over Jordanië, de bewoners, de gebruiken, de geschiedenis… een sprekende Lonely Planet-gids.
Eerst naar Mount Nebo, 817 meter boven zeeniveau, volgens de bijbel de plaats waar Mozes uitkeek om het Beloofde Land. De zon was van de partij dus konden we genieten van het mooie vergezichten.
Daarna stopten we in een mozaïek werkplaats van de Queen Noor Foundation (een soort sociale werkplaats), waar we uitgebreid uitleg kregen over de werking van de foundation en hoe mozaïek souvenirs werden gemaakt. In de shops is niets geprijsd, wat wij niet gewoon zijn.
Daarna verder naar Bethany, de doopplek van Jezus. Na de inkom word je met een busje tot aan het begin van de archeologische site gebracht vanwaar je verder te voet gaat.
Na een korte lunch, ons vriendelijk aangeboden door Akram, reden we verder langs de Dode Zee naar Kerak en bezochten het fort uit de 12e eeuw.
Langs een alternatieve route gebruikt door de locals met mooie vergezichten en een supermooie zonsondergang bereikten we onze eindbestemming voor vandaag: hotel La Maison Petra. Mooie lobby, vriendelijk personeel, verzorgde ruime kamer met kleine badkamer maar met alles wat je nodig hebt.
Na een goede nachtrust en een vroeg ontbijt begaven wij ons naar de inkom van Petra, op wandelafstand van het hotel. Het was nog niet druk. Na de ingang wandel je een km naar het begin van de Siq. De Siq zelf is indrukwekkend mooi, een grote km lang en brengt ons naar de Al Khazeh, de schatkamer. Prachtig in de ochtendlicht. Even foto’s maken en we lopen verder… We zien links een pijl met High Place of Sacrifice en besluiten af te wijken van de hoofdweg. We volgen de trappen en beginnen de klim. Bovenaan de klim is een offerplaats. Een bedoeïen aan een souvenirstandje begint volop te vertellen. Hij raadt ons aan onze weg te vervolgen via de Wadi Farasa Trail. We lopen het plateau nog verder af tot het einde, genieten even van het uitzicht over Petra en het zonnetje. Na een hapje en een drankje uit de rugzak vervolgen we onze weg en volgen de Wadi Farasa trail, lopen langs verschillende graven en tempels door de Wasi Farasa vallei tot we uitkomen beneden aan het eind van de Collannaded Street aan de grote tempel.
We lopen terug richting Treasury. Aan de Koningsgraven volgen we de trap naar boven. Aan het eind van het pad met marktkraampjes zien we een pijl met Al Kubta trail. We besluiten die te volgen. Na een tijdje wandelen en heel veel trappen komen we aan een Bedoeïentent waar we thee aangeboden krijgen door een 15-jarige jongentje. Na een babbel zetten we onze weg verder. Even waren we het pad kwijt, tot we plots andere wandelaars tegen komen die ons de weg wijzen. Over grote stenen dalen we een stukje af en na een kwartiertje kon je aan het eerste zicht op de Treasury van bovenaf. Even rusten en genieten van het zicht en de stilte. Als je nog een stukje verder loopt kom je in een bedoeïentent, het eindpunt van de trail.
Op terugweg probeerden de locals ons te overhalen te blijven tot na zonsondergang (Ch. kreeg verschillende uitnodigingen om te overnachten in hun cave 😉). Op alle toegangskaarten staat echter dat je het park moet verlaten voor zonsondergang. Ik zie het niet zitten in het donker af te dalen en dus besluiten we af de volledige zonsondergang niet af te wachten en de terugweg aan te vatten. Rond 17u30 zijn we terug aan de Koningsgraven. Hier genieten we nog wat van de ondergaande zon. Rond 6u15 vervoegen wij ons bij de laatsten die het park verlaten.
Na een verfrissende douche werden we opgehaald om te gaan eten bij een Jordaans gastgezin. We werden vriendelijk ontvangen door moeder en dochter. Na plaats te hebben genomen werd direct een kommetje soep gebracht. Daarna volgden nog twee voorgerechtjes, daarna een up-side-down gerecht met kip en rijst. Het gezin at niet mee, wat ongemakkelijk aanvoelde (al waren we hier wel vooraf van verwittigd). Wij zaten in de zetel, een ander gezin die in hun B&B verbleef zat aan tafel. Het voelde allemaal wat geforceerd aan. Na het eten is het andere gezin erbij komen zitten en kwamen ook de zonen van het gastgezin één voor één terug van Petra. Er werden ervaringen uitgewisseld en ging het iets gemoedelijker aan toe. De dochter maakte een mooi henna-tekening op onze handen en dronken nog een kopje thee. Moe van het vele wandelen en de vele indrukken gaan we vroeg slapen.
De volgende dag worden we opgehaald voor de Back Door trail via Little Petra naar de Monestry. Onderweg pikken we onze gids op en ontvangen we een lunchpakket. Aan een parking in de middle of nowhere is een controlepost (route is momenteel door werken enkel met speciale toestemming en met gids toegelaten). Hier begint de achteringang naar Petra. We lopen door een adembenemend en weids landschap en voelen ons klein. De meeste stukken zijn goed toegankelijk, hier en daar een gevaarlijker stukje. Toen ik plots zei: “als de schapen en de ezels er langs kunnen, ik ook…” schoten we allen in een lach. Na een uur of twee wandelen en een paar rustmomenten om te genieten van de omgeving, zien we hoog boven Petra: de Monestry. Aangekomen installeren we ons aan een van de tafeltjes in het zonnetje, aten ons lunchpakket op, dronken een theetje.
Iets voor 12 starten we de afdaling. Waren wij blij dat we via de backdoor trail naar boven waren gegaan… Deze trail is steil, zeer druk en klimmen in de zon is niet alles. Veel tegenliggers waren aan het puffen en zweten, maar laat dit je niet tegenhouden. Het is zeker de moeite waard.
Terug beneden bezochten we nog de kerk en vatten we de terugweg aan. Om 14 uur zouden we worden opgehaald voor de rit naar Wadi-Rum.
Akram was verhinderd die dag, één van zijn medewerkers ging ons oppikken. Hij was door een ongeval te laat, maar gelukkig was hij ongedeerd.
Hij was behulpzaam maar helaas begreep hij niet zo goed Engels, dus was de communicatie wat moeilijk. Na een rit van een grote twee uur kwamen we aan in Wadi-Rum. De chauffeur hielp ons bij de inschrijving en controlepost. Daarna reden nog een beetje verder waar een jeep ons staat op te wachten. Het avontuur in de woestijn kon beginnen…. Net op tijd voor zonsondergang kwamen we aan in Khaled’s Eco Camp. Vlug bagage in de tent en genieten van de zonsondergang met een kopje thee.
Na het avondmaal vertrekken de andere 2 koppels. Blijkt dat we de enigen zijn die blijven slapen…. We krijgen een typische Bedoeïenenjas om van de sterren te genieten. Na nog een kopje thee en de typische gebakjes kruipen we goed ingeduffeld en met extra deken in ons bed.
Tegen alle verwachtingen in goed geslapen. Vroeg opstaan om ook van de zonsopgang te kunnen genieten. Na een ontbijtbord en thee doen we een jeeptour van 2 uur door het natuurgebied. Ch. waagt zich aan de klim naar de waterbron van Lawrence of Arabia.
Om 10u gaan we terug richting hoofdingang waar onze chauffeur op ons staat te wachten. Via Aqaba (taxfree) rijden we naar de Dode Zee. Veel checkpoints en militaire domeinen langs deze weg maar nooit onze reispas moeten tonen. Vragen enkel van waar je bent en waar je naar toe gaat.
Rond 14u komen we aan in het Dead Sea Spa Hotel. We genieten van een heerlijke lunch, huren een badhanddoek( extra €5/pp) en gaan ons omkleden. Na een korte wandeling (door de opwarming & de ontginning van mineralen is het waterpeil in een 10-tal jaar sterk gedaald) staan we met ons voeten in het zoute water, we gaan zitten en het drijven gaat vanzelf. Een poging tot zwemmen staken we al snel, dat lukt niet. Na ons ingesmeerd te hebben met de modder, doken (drijven) we nog een tweede keer het water in.
Alle zout goed afspoelen onder de douche, nog wat genieten aan het zwembad (water wel ijskoud) maar we kunnen opwarmen aan de zon die van de partij is.
Om 16u30 is het helaas tijd om te vertrekken richting Amman, wat we spijtig vonden gezien het mooie weer…
Nu logeren we in het Toledo hotel, net buiten Downtown.. Wat een verschil… een mooi hotel, mooie kamers, mooie badkamer.. Wel uitkijk op een muur, maar dat stoorde ons niet gezien we toch de ganse tijd op stap gaan. We eten nog een kleinigheid in het hotel en kruipen onder de wol…
Vandaag terug met Akram op stap. Hij rijdt ons vandaag naar Jerash en Aljoun. De zon is helaas niet van de partij maar wel gietende regen. Het landschap is wordt groen en bosrijk.
In Jerash aangekomen ligt de oudheid aan onze voeten: tempels, kerken, theaters, een triomfboog, markthallen, een hippodroom, enz….. In een van de theaters wordt muziek gemaakt en in de tempel van Artemis wordt Turkse koffie verkocht. In de kerken (enkel deel muren) zijn goed bewaard gebleven mozaïek vloeren te bewonderen. Na een twee uur rondslenteren begint het heviger te regenen en begeven we richting uitgang.
Akram stelt voor in een lokaal restaurant een lunch te nuttigen. De beste lunch van de ganse vakantie… Dat is het voordeel van iemand mee te hebben die de streek kent en de taal spreekt. Het ene na het andere gerecht werd op tafel gezet.
Tweede stop vandaag is het hooggelegen kasteel van Ajloun (1185 n.c. ). Bovenop het kasteel kijken we helemaal uit over de vallei en zien we aan de overkant de heuvels van Israël. Een lokale gids van 85 jaar loodst ons door het kasteel. Toen mijn reisgezel zei dat geneeskunde studeerde, moest iedereen het weten en met ons op de foto. Echt grappig. Op terugweg naar Amman stoppen we even in een traditionele bakkerij. Akram trakteert ons op een plaatselijke specialiteit en helpt mij bij het bestellen van baklava voor het thuisfront. Alles wordt verpakt in een mooie blikken doos en vacuüm getrokken. Ik betaal 9 euro… In de luchthaven vragen ze 23 euro voor eenzelfde grootte verpakking…
Laatste volle dag in Amman en we starten opnieuw met veel regen en wind. Vandaag staat een offroad toer door de Zwarte woestijn op het programma. Akram pikt ons op om 8u in zijn jeep. We rijden richting het Oosten van Jordanïe. Via Zarqa rijden we richting Quar al Hallabat. We rijden langs het indrukwekkende vluchtelingenkamp in Azraq, gebouwd voor de opvang van syrische vluchtelingen aan het begin van de golfoorlog. Volledig afgesloten met één ingang, allemaal witte minibarakjes op een rij… Meer dan 35000 vluchtelingen, jong en oud, zouden hier verblijven op heden. Akram vertelt ons dat alle voorzieningen (school, artsen, winkels,…) aanwezig zijn, maar toch… het blijft overleven in de middel of nowhere, zonder toekomst. Je wordt er even stil van…
Wat verderop gaan we offroad. Dit uitgestrekt gebied is bedekt met zwarte lavastenen, groot en klein en zeer scherp. Bij momenten worden we hevig door mekaar geschud. Even we raken even de weg kwijt maar met de hulp van een bedoeïen die met zijn kudde schapen op pad is, vindt Akram zijn weg terug.
Die man zal iets te vertellen hebben bij thuiskomst. Hij had tijdens het hoeden van zijn schapen nog nooit een jeep tegengekomen…
We rijden terug naar de gewone weg en bezoeken enkele van de vele woestijnkastelen waaronder het Qasr Azraq kasteel, waar ooit Lawrence of Arabia heeft overwinterd. Door de regen en wind was het niet mogelijk in openlucht te BBQ-en dus zocht en vond Akram een oplossing. We konden eten in een bedoeïentent voor één van de kastelen. Terug in het hotel pakken we onze valiezen en gaan we een laatste keer eten op Jordaanse bodem
De medewerker van Akram komt een uurtje vroeger zodat we nog de blauw moskee konden bezoeken. Daarna gaat het richting luchthaven… De vlucht was goed mee maar de landing is zeer turbulent door de zware storm boven België.
Aan verhalen geen gebrek bij thuiskomst…
Nogmaals onze dank aan Raoul voor de organisatie en aan Akram (en zijn medewerkers) om ons overal veilig naar toe te brengen en te begeleiden.
Een reis om nooit te vergeten!
Petra, Wadi Rum en de Dode Zee (mede door het mooie weer)
Amman Down Town, goed voor eens te zien maar zeer druk verkeer, opdringerige taxichauffeur,